АТА ЮРТУМ ОЬТЕМИШ
Тав арада ерлешген
Денгиздей къучакъ яйып,
 Алтындай гёрюнесен
Орамларьшг гюн чайып.

За-манда бир къарайсан
Булутну шарфын гийип,
Айланадагъы тавлар
Тамазалардай бийик.

Чомарт къолну аясьг
 Оьзден юртуы Оьтемиш,
 Орманларынгда оьсе
Женнетдеги от, емиш.

Къушлар аркестр къуруп
Бийий атъялман, къоян.
Ата юртум, Оьтемиш,
Мен тув!*ьан женнет уям.

Сени булан оьктеммен,
Бийке къызман, пачаман.
«Амин тебенге* чыгъып
Халгкъыма нюр чачачмая,

Женнет къушунг саркъаман
 Учуп бийик кёклеге.
Гьасиретмен етишип
Топурагььшг оьпмеге.

                                   ДАГЪЫ МАГЬА СОРАМА
Бир тюгюл нече-нече
 Сыпатыма къарайсан.
Бармагъынга юзюклер
Такъмайсан деп сорайсан.

Бир къолумда бир юзюк...
Дагъы магъа сорама.
 Не такъсам, не такъмасам
 Шо сагьа не авара?

Сыргъалар тагьаман чы,
Къулакъ йырып гетердей.
Къалам тутагъан къолум
Авурлукъну гётермей.

                                                             МЕНМЕН ДЕМЕ.
Менмеи деме, сенден де зор эрлер бар,
Эрлени де иелтеген ерлер бар.
 Менлигинге арк*ьа таяп масайма.
Яшавда кёп энишлер бар, оьрлер бар.

Оьктем болгьан булан битип къаламы?!
Оьзюн танып билме тарыкъ гьар ерде;
Менлигингден къайры затынг ёкъ буса,
Сен башынгны сыйлатмассан тёрлерде.

Хадирин бил халкъ олтуртгъан тахынгны.
 Халкъ орнатгъан, халкъ япшатгьан терексен.
Юрегинге савлай дюнья сыйса да,
Адилликни тангламагъа герексен.

Меямен деме, сенден де зор эрлер бар,
 Адам болсанг, баракалла аларсан,
 Базарларда багьалатсанг башьшгны,
 Очарларда халкъгъа кюлкю боларсан.
1961 йыл